Repovanje
Repovanje ili rep (engl. rapping ili rap)[1][2][2][3] predstavlja vokalno izvođenje hip hop muzike (rep muzike) koje uključuje rimu, govor u ritmu i brzo izgovaranje reči.[4][5] Obično se izvodi uz ponavljajući ritam ili kompletnu instrumentalnu pratnju. Iako je rep karakterističan i vezan najviše za hip hop muziku, pojavljuje se i ranije kao deo hip hop pokreta.[6] Osoba koja se bavi repovanjem zove se reper ili em-si (engl. rapper ili MC). Rep se razlikuje od poezije izgovorene reči po tome što se obično izvodi van vremena uz muzičku pratnju.[7] Rep kao primarni sastojak hip hop muzike, obično se povezuje sa tim žanrom posebno; međutim, poreklo repa prethodi hip-hop kulturi mnogo godina.
Preteča modernog repa su bili zapadnoafrički grioti,[8] određeni vokalni stilovi bluza,[9] džeza,[10] afroameričke poezije 1960-ih[11] i Sprekgesanga. Jedni od ljudi koji su ih prenosili su bili Mohamed Ali i Džejms Braun koji je na koncertima između pesama ostvarivao kontakt sa publikom. Moderna upotreba repa u popularnoj muzici nastala je u Bronksu, Njujork, 1970-ih, zajedno sa hip hop žanrom i kulturnim pokretom.[12] Rep se razvio iz uloge voditelja ceremonije (MC) na zabavama unutar scene. Oni bi ohrabrivali i zabavljali goste između di-džej setova, koji su evoluirali u duže nastupe.
Rep se obično isporučuje u ritmu, koji obično daje DJ, turntejblist, bitbokser ili izvodi a kapela bez pratnje. Stilski, rep zauzima sivu zonu između govora, proze, poezije i pevanja. Reč, koja je prethodila muzičkom obliku, prvobitno je značila „lagano udariti“,[13] a sada se koristi da opiše brz govor ili reparte.[14] Reč se koristila u britanskom engleskom od 16. veka. Ona je bila deo afroameričkog dijalekta engleskog jezika 1960-ih, što je značilo „razgovarati“, a vrlo brzo nakon toga u današnjoj upotrebi kao termin koji označava muzički stil.[15] Danas je termin rep toliko blisko povezan sa hip-hop muzikom da mnogi pisci koriste te termine naizmenično.
Istorija
urediEtimologija i upotreba
urediEngleski glagol rap ima različita značenja; tu spadaju „udarati, posebno brzim, elegantnim ili laganim udarcem“,[16] kao i „izgovoriti oštro ili energično: izdati komandu“.[16] Kraći Oksfordski rečnik engleskog jezika daje datum 1541. za prvu zabeleženu upotrebu reči sa značenjem „izgovoriti (naročito zakletvu) oštro, energično ili iznenada“.[17] Rečnik američkog slenga Ventvorta i Fleksnera daje značenje „razgovarati sa nekim, prepoznati ili priznati poznanstvo sa nekim“, datirano 1932. godine,[18] i kasnije značenje „razgovarati, posebno na otvoren i iskren način“.[19] To su značenja iz kojih proizilazi muzička forma repovanja, a ova definicija može proizaći iz skraćenja reči repartee.[20]
Rep je korišćen za opisivanje razgovora na pločama još 1971. godine, na albumu Isaka Hejsa Black Moses sa nazivima pesama kao što su „Ike's Rap”, „Ike's Rap II”, „Ike's Rap III”, itd.[21] Hejsov „seksi govorni 'repovi' hrapavog glasa postali su ključne komponente u njegovom prepoznatljivom zvuku”.[21] Del Fanki Homosejpijen na sličan način navodi da se rep koristio za stilski govor tokom ranih 1970-ih: „Rođen sam '72... u to vreme je rep značio, u suštini, da li pokušavaš da preneseš nešto — da pokušavaš da ubediš nekoga. To je repovanje, to je u načinu na koji pričaš."[22]
Koreni
uredi
Rep se može pratiti do njegovih afričkih korena. Vekovima pre nego što je postojala hip-hop muzika, grioti zapadne Afrike su prenosili priče ritmično, preko bubnjeva i retke instrumentacije. Takve veze su priznali mnogi moderni umetnici, savremeni „grioti“, umetnici izgovorene reči, mejnstrim izvori vesti i akademici.[23][24][25][26] Rep tekstovi i muzika su deo „crnog retoričkog kontinuuma”, nastavljajući prošle tradicije ekspanzije kroz „kreativnu upotrebu jezika i retoričkih stilova i strategija”.[27]
Bluz, ukorenjen u radnim pesmama i spiritualima ropstva i pod velikim uticajem zapadnoafričke muzičke tradicije, prvi su svirali crni Amerikanci u vreme Proklamacije o emancipaciji. Bluz muzičar/istoričar Elajdža Vold, dobitnik Gremija, i drugi su tvrdili da je bluz repovan još tokom 1920-ih.[28][29] Vold je otišao toliko daleko da je hip hop nazvao „živim bluzom”.[28] Značajan zabeležen primer repovanja u bluzu bila je pesma iz 1950. „Gotta Let You Go“ Džoa Hila Luisa.[9]
Džez, koji se razvio iz bluza i drugih afroameričkih i evropskih muzičkih tradicija i nastao početkom 20. veka, takođe je uticao na hip hop i navodi se kao preteča hip hopa. Ne samo džez muzika i tekstovi, već i džez poezija. Prema Džonu Sobolu, džez muzičaru i pesniku koji je napisao Digitopija Bluz, rep „ima upadljivu sličnost sa evolucijom džeza, stilski i formalno“.[10] Bokser Muhamed Ali je očekivao elemente repa, često koristeći šeme rime i poeziju izgovorenih reči, kako kada je govorio smeće o boksu, tako i kad je izgovarao političku poeziju radi svoj aktivizma van boksa, utirući put za pokret The Last Poets iz 1968, Gil Skot-Herona 1970. godine, i pojavu rep muzike tokom 1970-ih.[11]
Tok
urediTok (engl. flow) definiše se kao „ritmovi i rime” tekstova hip-hop pesme i način na koji oni međusobno deluju. Neki objašnjavaju tok kada se pauze prelivaju u rimu, sheme rima i ritam (poznatiji kao kadenca). Tok je jedna od osobensoti hip-hop muzike. Najkraće rečeno, to je kada repovanje, odnosno izgovaranje rima, „klizi” po matrici, i prati je tako da slušalac ima osećaj kao da su reči i muzika jedno. Tok se ponekad se takođe koristi da označi elemente isporuke (delivery; visine, tembara, jačina), iako se često pravi razlika između toka i isporuke.
Reference
uredi- ^ Duneier, Kasinitz Murphy (2014). The Urban Ethnography Reader. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-974357-5.
- ^ a b Edwards 2009, str. xii.
- ^ Edwards 2009, str. 81.
- ^ Lynette Keyes, Cheryl (2004). Rap Music and Street Consciousness. University of Illinois Press. str. 1.
- ^ Lynette Keyes, Cheryl (2004). Rap Music and Street Consciousness. University of Illinois Press. str. 1.
- ^ Edwards 2009, str. x.
- ^ Golus, Carrie (2012). From Def Jam to Super Rich. Twenty First Century Books. str. 22. ISBN 978-0-7613-8157-0.
- ^ Charry 2012, str. 79–80
- ^ a b Jay Ruttenberg, "The Roots of Hip Hop: From Church to Gangsta" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. jul 2017), Time Out New York, December 22, 2008.
- ^ a b Sobol, John. (2002). Digitopia Blues. Banff Centre Press. Sobol, John (2002). Digitopia Blues: Race, Technology, and the American Voice. Banff Centre Press. ISBN 978-0-920159-89-7.
- ^ a b „Muhammad Ali, the Political Poet”. The New York Times. 9. 6. 2016.
- ^ Hoffmann, Frank (2007). Rhythm and Blues, Rap, and Hip-Hop (American Popular Music). Checkmark Books. str. 63. ISBN 978-0-8160-7341-2.
- ^ „Dictionary.com”. Pristupljeno 2. 2. 2008.
- ^ Oxford English Dictionary
- ^ Safire, William (1992), "On language; The rap on hip-hop", The New York Times Magazine.
- ^ a b „Rap | Define Rap at Dictionary.com”. Dictionary.reference.com. Pristupljeno 27. 1. 2014.
- ^ Shorter Oxford English Dictionary, 3rd edition, Revised, 1970, p. 1656.
- ^ Harold Wentworth and Stuart Berg Flexner, Dictionary of American Slang, 2nd supplemented edition, 1975, p. 419.
- ^ Harold Wentworth and Stuart Berg Flexner, Dictionary of American Slang, 2nd supplemented edition, 1975, p. 735.
- ^ rap [5, noun] Webster's Third New International Dictionary, Unabridged.
- ^ a b Planer, Lindsay. „Black Moses – Isaac Hayes | Songs, Reviews, Credits, Awards”. AllMusic. Pristupljeno 27. 1. 2014.
- ^ Edwards, Paul; "Gift of Gab" (foreword) (September 2013). How to Rap 2: Advanced Flow and Delivery Techniques, Chicago Review Press, p. 98.
- ^ Pollard, Lawrence (2. 9. 2004). „BBC News: Africa”. Pristupljeno 21. 12. 2005.
- ^ „About.com: Rap”. Arhivirano iz originala 11. 1. 2006. g. Pristupljeno 21. 12. 2005.
- ^ „PBS lesson plan on the blues”. PBS. Pristupljeno 21. 12. 2005.
- ^ „Yale University Teachers Association”. Pristupljeno 21. 12. 2005.
- ^ Kopano, Baruti N. (2002-12-22). „Rap Music as an Extension of the Black Rhetorical Tradition: 'Keepin' It Real'”. The Western Journal of Black Studies (na jeziku: engleski). 26 (4). ISSN 0197-4327. Arhivirano iz originala 04. 07. 2019. g. Pristupljeno 08. 06. 2022.
- ^ a b „Hip Hop and Blues”. Pristupljeno 21. 12. 2005.
- ^ „The Roots of Rap”. Arhivirano iz originala 24. 3. 2006. g. Pristupljeno 21. 12. 2005.
Literatura
uredi- Dee, Kool Moe; et al. (novembar 2003). There's A God On The Mic: The True 50 Greatest MCs. Thunder's Mouth Press. str. 224. ISBN 978-1-56025-533-8.
- Edwards, Paul; Kool G Rap (decembar 2009). How to Rap: The Art & Science of the Hip-Hop MC. Chicago Review Press. str. 340. ISBN 978-1-55652-816-3.
- stic.man (2005). The Art Of Emceeing. Boss Up Inc.
- Chang, Jeff; D.J. Kool Herc (decembar 2005). Can't Stop Won't Stop: A History of the Hip-Hop Generation. Picador. str. 560. ISBN 978-0-312-42579-1.
- Krims, Adam (2001). Rap Music And The Poetics Of Identity. Cambridge University Press.
- Light, Alan; et al. (oktobar 1999). The Vibe History of Hip Hop. Three Rivers Press. str. 432. ISBN 978-0-609-80503-9.
- Jenkins, Sacha; et al. (decembar 1999). Ego Trip's Book of Rap Lists. St. Martin's Griffin. str. 352. ISBN 978-0-312-24298-5.
- Southern, Eileen (1997). The Music of Black Americans: A History. W. W. Norton & Company; 3rd edition. Southern, Eileen (1997). The Music of Black Americans: A History. Norton. ISBN 0-393-97141-4.
- Stewart, Earl L. (1998). African American Music: An Introduction. ISBN 0-02-860294-3.
- Cobb, Charles E., Jr., "Traveling the Blues Highway", National Geographic Magazine, April 1999, v. 195, n.4
- Dixon, RMW & Godrich, J (1981), Blues and Gospel Records: 1902–1943, Storyville, London.
- Hamilton, Marybeth: In Search of the Blues.
- Leadbitter, M., & Slaven, N. (1968), Blues Records 1943–1966, Oak Publications, London.
- Ferris, William; Give My Poor Heart Ease: Voices of the Mississippi Blues, University of North Carolina Press. . 2009. ISBN 978-0-8078-3325-4. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) (with CD and DVD) - Ferris, William; Glenn Hinson, The New Encyclopedia of Southern Culture: Volume 14: Folklife, University of North Carolina Press. Wilson, Charles Reagan (2009). The New Encyclopedia of Southern Culture: Folklife. University of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-3346-9. (Cover :photo of James Son Thomas)
- Ferris, William; Blues From The Delta, Da Capo Press; revised edition. Ferris, William (1988). Blues from the Delta. Da Capo Press. ISBN 0-306-80327-5.
- Gioia, Ted; Delta Blues: The Life and Times of the Mississippi Masters Who Revolutionized American Music, W. W. Norton & Company. Gioia, Ted (2009). Delta Blues: The Life and Times of the Mississippi Masters Who Revolutionized American Music. W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-33750-1.
- Harris, Sheldon; Blues Who's Who, Da Capo Press, 1979.
- Nicholson, Robert; Mississippi Blues Today! Da Capo Press. Nicholson, Stuart (1999). Mississippi Blues Today. Hachette Books. ISBN 0-306-80883-8.
- Palmer, Robert (1982). Deep Blues: A Musical and Cultural History of the Mississippi Delta. Penguin Publishing. ISBN 0-14-006223-8.
- Ramsey Jr, Frederic; Been Here And Gone, 1st edition (1960), Rutgers University Press; London Cassell (UK) and New Brunswick, NJ. 2nd printing (1969), Rutgers University Press, New Brunswick, NJ: University Of Georgia Press, 2000.
- Wilson, Charles Reagan, William Ferris, Ann J. Adadie, Encyclopedia of Southern Culture (1656 pp.), University of North Carolina Press; 2nd edition. Wilson, Charles Reagan; Ferris, William R. (1989). Encyclopedia of Southern Culture. University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-1823-2.. Wilson, Charles Reagan; Ferris, William R. (1989). Encyclopedia of Southern Culture. University of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-1823-7.
- Joshua Clark Davis, "For the Records: How African American Consumers and Music Retailers Created Commercial Public Space in the 1960s and 1970s South," Southern Cultures, Winter 2011.
- Work, John W., compiler (1940), American Negro Songs and Spirituals: a Comprehensive Collection of 230 Folk Songs, Religious and Secular, with a Foreword. Bonanza Books, New York. N.B.: Consists most notably of an analytical study of this repertory, on p. 1–46, an anthology of such music (words with the notated music, harmonized), on pp. 47–250, and a bibliography, on pp. 252–256
- Claghorn, Charles Eugene (1973). Biographical Dictionary of American Music. Parker Publishing Company, Inc. ISBN 978-0-13-076331-0.
- Elson, Charles Louis (2005). The History of American Music. Kessinger Publishing. ISBN 978-1-4179-5961-7.
- Gann, Kyle (1997). American Music in the 20th Century
. Schirmer. ISBN 978-0-02-864655-8. - Hamm, Charles (1983). Music in the New World . W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-95193-6.
- Hitchcock, H. Wiley (1999). Music in the United States: A Historical Introduction. Prentice Hall. ISBN 978-0-13-907643-5.
- Kingman, Daniel (1990). American Music: A Panorama (2nd izd.). New York: Schirmer Books.
- Nicholls, David, ur. (1998). The Cambridge History of American Music . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-45429-2.
- Seeger, Ruth Crawford (2003). The Music of American Folk Song and Selected Other Writings on American Folk Music. Boydell & Brewer. ISBN 978-1-58046-136-8.
- „Performing Arts, Music”. Library of Congress Collections.
Spoljašnje veze
uredi
- Audio clips: Traditional music of the United States. Musée d'Ethnographie de Genève. Accessed November 25, 2010.
- Essential American Recordings Survey
- Lester S. Levy Sheet Music Collection popular American music, 1780–1960