Prva beogradska gimnazija
Prva beogradska gimnazija je najstarija gimnazija u Beogradu, osnovana 1839. godine. Kroz istoriju je menjala lokaciju, a danas se nalazi se u Ulici cara Dušana br. 61 na Dorćolu, na mestu gde se nekada nalazila Vidin kapija kroz koju se ulazilo u Beograd, a pored Crkve Aleksandra Nevskog.
Prva beogradska gimnazija | |
---|---|
Tip | državna |
Lokacija | Ulica Cara Dušana 61 Beograd |
Država | Srbija |
Veb-sajt | Prva beogradska gimnazija |
Godinu dana nakon osnivanja liceja, oktobra 1838. godine u Kragujevcu, koji je tada bio prestonica Srbije, ukazom Miloša Obrenovića u Beogradu je, 18. juna 1839. godine osnovana Prva beogradska gimnazija. Gimnazija se nalazila u Ulici Jug Bogdanovoj 26, u kući Nikole Selakovića. Na samom početku gimnazija je imala samo dva razreda, ali je već u naredne četiri godine dobila svih pet razreda, tako da je školske 1842—1843. godine postala potpuna gimnazija.
Prvi profesori gimnazije su bili Vasilije Berara i Mihajlo Popović, a za upravitelja gimnazije je imenovan Mihajlo Popović. Zakonom od 1844. zaslugom Jovana Sterije Popovića reformisana je nastava u Srbiji tako da je u gimnaziju uveden i šesti razred, pa ona dobija status evropskih škola. Te godine gimnazija je dobila i svoju biblioteku i prve školske knjige.
Istorija
urediPosle Prvog svetskog rata dobila je naziv Prva muška realna gimnazija u Beogradu. Pošto je 1959. godine spojena sa Četvrtom ženskom gimnazijom, promenila je ime u Prva beogradska. U periodu usmerenog obrazovanja zvala se Obrazovno-vaspitna organizacija „Moša Pijade”, da bi joj od 1990. godine bio vraćen stari naziv Prva beogradska gimnazija. Gimnazija je počela sa radom u Jug Bogdanovoj 26, u kući koja je uzeta u zakup od Nikole Selakovića, posle čega je često menjala mesto.
U toku školske 1844/45. godine se uselila u Konak kneginje Ljubice, odakle školske 1846/47. prelazi u okolinu Saborne crkve, u zgradu sadašnjeg Fakulteta primenjenih umetnost i u Ulici kralja Petra broj 4.
Na ovom mestu je tokom juna 1858. godine knežević Petar javno polagao ispite koje je te godine učio. Ispitu je, između ostalih, prisustvovao i Vuk Karadžić. Prva beogradska gimnazija je 1863. godine trajnije rešila problem svog smeštaja na osnovu poklona kapetana Miše Anastasijevića, odnosno bila je smeštena u Kapetan Mišino zdanje, zajedno sa Velikom školom, Bibliotekom, Muzejom i Društvom srpske slovesnosti.
Kako je ovo zdanje postalo tesno zbog sve većeg broja studenata u Velikoj školi, od početka školske 1898/99. do 1904. Prva beogradska gimnazija je smeštena u tri zgrade: zgradu u Ulici kralja Petra 4, zgradu beogradske Realke i zgradu kod Vaznesenjske crkve (zgrada ukinute Treće beogradske gimnazije). U ovom periodu Gimnazija je imala 72 profesora i veliki broj đaka.
Godine 1905. Prva beogradska gimnazija se uselila u zakupljeni „Dom Svetog Save” u Ulici cara Dušana 13 jer su zgrade Realke i u Ulici kralja Petra 4 bile u vrlo lošem stanju. Ali, ni taj smeštaj nije bio zadovoljavajući zbog udaljenosti od centra grada, pa je početkom 1935. godine odlučeno da se pitanje smeštaja reši zidanjem zgrade specijalno namenjene za tu svrhu.
Pošto je Beogradska opština dala plac kod Crkve Svetog Aleksandra Nevskog, uzet je kredit, te je 20. septembra 1936. godine osveštan kamen temeljac nove gimnazijske zgrade u Ulici cara Dušana 61. U tu zgradu Prva beogradska gimnazija uselila se 27. aprila 1938. godine gde ostaje do danas. [1]
Zgrada gimnazije
urediZgrada predstavlja prvi namenski objekat projektovan za smeštaj Prve beogradske gimnazije koja je osnovana čitav vek ranije. Kamen temeljac je osvećen 20. septembra 1936, sagrađena je 1938. godine po projektu arhitekte Milice Krstić, u duhu bezornamentalne modernističke arhitekture Beograda. Oblikovana je sa tri vidljive fasade od kojih je najznačajnija ona okrenuta ulici Cara Dušana. Fasade su oživljene nizom prozorskih otvora i tri portala u prizemnoj zoni glavne fasade, što objekat stilski povezuje sa primerima kasnog modernizma. Osvećena je 26. aprila 1938, u nju se privremeno uselila i Četvrta ženska gimnazija.[2]
Zgrada je proglašena za nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture.[3]
Poznati učenici
urediGimnaziju su pohađale mnoge slavne ličnosti koje su obeležile srpsku istoriju 19. i 20. veka.[4] Među njima su:
- Aleksandar Belić
- Aleksandar Belić, profesor, predsednik Srpske kraljevske akademije i SANU
- Aleksandar Deroko
- Aleksandar Cincar-Marković, diplomata, poslanik na strani, ministar inostranih poslova
- Adam Bogosavljević, političar (23. generacija, maturirali 1863/4)
- Antonije Bogićević, general, ministar (13. generacija, maturirali 1854/55)
- Aćim Čumić, profesor prava, predsednik vlade, ministar (12. generacija, maturirali 1853/54)
- Bogdan Popović, profesor, akademik
- Borislav Lorenc, profesor Bogoslovskog fakulteta
- Bojan Maglić
- Branislav Petronijević
- Boris Tadić
- Velibor Vasović
- Veselin Čajkanović
- Vladan Đorđević (Hipokrat Đorđević), predsednik vlade, hirurg, san. pukovnik (20. generacija, maturirali 1861/62)
- Vladimir Jovanović, profesor, ministar, državni savetnik, senator (8. generacija, maturirali 1849/50)
- Vladimir Karić, diplomata, konzul (23. generacija, maturirali 1863/4)
- Vladimir Ljotić, diplomata, konzul (25. generacija, maturirali 1866/7)
- Vojislav Veljković, ministar finansija
- Vojislav Marinković, predsednik vlade, ministar
- Vuk Jeremić
- Gavrilo Princip
- Grgur Jakšić, istoričar, profesor, akademik
- Đorđe Maletić, književnik, estetičar, prevodilac, političar, pozorišni pedagog, teoretičar
- Đorđe Krstić, slikar
- Đorđe Siber, lekar
- Đorđe Simić, predsednik vlade, ministar, diplomata, poslanik na strani (16. generacija, maturirali 1857/58)
- Janko Šafarik, (25. generacija, maturirali 1865/6)
- Jaša Prodanović, političar, ministar
- Jovan Avakumović, ministar pravde, predsednik vlade, Liberalna (Nacionalna) stranka,(14. generacija, maturirali 1856/7)
- Jovan Beli-Marković, general, kraljevski namesnik, (1. generacija, maturirali 1842/43)
- Jevrem Grujić, političar, ministar, poslanik na strani, vođa Liberalne stranke (4. generacija, maturirali 1845/46)
- Jevrem Gudović, ministar (10. generacija, maturirali 1851/52)
- Jovan Ristić, državnik, kraljevski i kneževski namesnik, predsednik vlade, ministar, istoričar (6. generacija, maturirali 1846/47)
- Jovan Skerlić
- Jovan Cvijić, geograf
- Kosta Vujić, posle profesor Prve muške beogradske gimnazije
- Lazar Dokić, predsednik vlade, lekar (20. generacija, maturirali 1861/62)
- Lazar Laza K. Lazarević, lekar, književnik
- Ljubomir Kaljević, predsednik vlade, ministar (17. generacija, maturirali 1858/9)
- Ljubomir Klerić (Julius Kleri), pronalazač, ministar, akademik (21. generacija, maturirali 1862/3)
- Ljubomir Kovačević (Ljubomir Popović Kovačević), istoričar, ministar, akademik (26. generacija, maturirali 1866/7)
- Ljubomir Nenadović, Čika-Ljuba, književnik(1. generacija, maturirali 1842/43)[5]
- Ljubomir Stojanović, istoričar, profesor, ministar (12. generacija, maturirali 1853/54)
- Ljubomir Stojanović, istoričar, političar (26. generacija, maturirali 1866/7)
- Ljubomir Stojanović
- Marko Leko, hemičar, profesor, akademik (28. generacija, maturirali 1868/9)
- Milan Vujaklija
- Milan Kujundžić (Janićije Kujundžić) Aberdar, profesor filozofije, ministar, Napredna stranka(17. generacija, maturirali 1858/9)
- Milan Mladenović od Lužice
- Milovan Janković, ministar finansija, političar Liberalne stranke (4. generacija, maturirali 1845/46)
- Milorad Mitrović (pesnik)
- Miloš Milojević, (17. generacija, maturirali 1858/9)
- Milutin Garašanin, pukovnik, predsednik vlade, predsednik Skupštine, šef Napredne
- Mihajlo Petrović Alas, matematičar, profesor, akademik
- Mihailo Ristić, diplomata, konzul i poslanik na strani
- Mihailo Bogićević, ministar (19. generacija, maturirali 1860/61)stranke (17. generacija, maturirali 1858/9)
- Momčilo Ninčić, ministar inostranih poslova
- Pavle Popović, profesor, akademik
- Kralj Petar I
- Petar Kočić[6]
- Rajko Lešjanin, ministar (2. generacija, maturirali 1843/44)
- Raša Milošević (Aranđel-Raša Milošević), političar (28. generacija, maturirali 1868/9)
- Svetislav Vulović, ministar (23. generacija, maturirali 1863/4)
- Svetozar Marković, političar, socijalista (20. generacija, maturirali 1861/62)
- Svetomir Nikolajević, prof. književnosti, ministar, akademik (21. generacija, maturirali 1862/3)
- Sima Lozanić
- Slobodan Jovanović
- Stepa Stepanović
- Stojan Bošković, ministar pravde (6. generacija, maturirali 1843/44)
- Stojan Veljković, ministar pravde (6. generacija, maturirali 1843/44)
- Stojan Novaković (Konstantin Kosta Novaković), istoričar i filolog, profesor, predsednik vlade, ministar, državnik savetnik, akademik, Napredna stranka (18. generacija, maturirali 1858/9)
- Stojan Ribarac (Stojan Jovanović Ribarac), ministar, Nacionalna (liberalna) stranka (29. generacija, maturirali 1869/70)
- Toma Živanović, profesor Pravnog fakulteta
- Uroš Knežević, slikar, akademik (19. generacija, maturirali 1860/61)
- Čedomilj Mijatović, ministar finansija, ministar inostranih poslova, poslanik na strani, Napredna stranka (17. generacija, maturirali 1858/9)
Gimnazija danas
urediPrva beogradska gimnazija, spomen-škola i simbol uspeha srpske nauke i umetnosti, misli i kulture. U znak poštovanja prema znamenitim ličnostima koje su stasavale, a neretko i predavale u gimnaziji, svi školski kabineti nose njihova imena.
Gimnazija je 2009. godine proslavila 170 godina postojanja. Veliki jubilej srpskog obrazovanja, u sklopu raznovrsnih aktivnosti (izložbe, tribine, manifestacija Noć muzeja, koncerti, sportska takmičenja, međunarodna saradnja, muzički festival gimnazija u Domu omladine), krunisan je 6. juna Svečanom akademijom u Narodnom pozorištu.
Jubilej 180 godina postojanja obeležavan je tokom 2019. godine (Projekat Prva i prijatelji, tribina Velikani Prve, Preliminarno takmičenje za studente u Srbiji, u sklopu svetskog takmičenja u poznavanju kineskog jezika i kulture, Književno podne – druženje sa Milovanom Vitezovićem,Čas istorije i umetnosti održan u svečanoj sali Rektorata Beogradskog univerziteta, Svečana akademija U slavu prosvetiteljstva održana na Velikoj sceni Narodnog pozorišta, Dan škole (18. jun) u svečanoj sali Gimnazije – tradicionalno nagrađivanje najboljih maturanata i osvajača nagrada na republičkim takmičenjima). [7]
Jubilej 185 godina postojanja obeležavan je tokom 2024. godine.
Danas Prva beogradska gimnazija ima trideset i sedam odeljenja, 1050 učenika raspoređenih na prirodno-matematički, društveno-jezički i smer odeljenja za učenike sa posebnim sposobnostima za računarstvo i informatiku, razvijenu kabinetsku nastavu i savremena učila. Gimnaziju karakteriše kvalitetan vaspitno-obrazovni rad i nastavni kadar, angažovana pedagoško-psihološka služba i tradicionalno izuzetan učenički potencijal. [8]
Nagrade i priznanja
uredi- Svetosavska nagrada za 2021. godinu (2022)[9]
Nagrađeni nastavnici
uredi- Mihajlo Ćulum, nastavnik istorije, Svetosavska nagrada za 2010. godinu (2011)[10]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ [1]
- ^ "Vreme", 27. apr. 1938, str 7. digitalna.nb.rs
- ^ Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda/Zgrada Prve beogradske gimnazije
- ^ „Znameniti učenici i profesori Prve beogradske gimnazije”. Arhivirano iz originala 27. 11. 2011. g. Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ Spomenica o stogodišnjici Prve muške gimnazije u Beogradu, štamp. D. Gregorić, Beograd 1939.
- ^ Kruševac Todor, Petar Kočić - studija, Prosveta, Beograd. str. 36 ,1951.
- ^ "Vreme", 27. apr. 1938, str 7. digitalna.nb.rs
- ^ "Vreme", 27. apr. 1938, str 7. digitalna.nb.rs
- ^ „Dobitnici Svetosavske nagrade za 2021. godinu”. Zavod za unapređivanje obrazovanja i vaspitanja. 30. 1. 2022.
- ^ „Dodeljene Svetosavske nagrade”. Danas. 27. 1. 2011.
Spoljašnje veze
uredi- Zvanični sajt
- Šta krije šešir Koste Vujića? („Večernje novosti“, 25. oktobar 2014)
- Republički zavod za zaštitu spomenika kulture - Beograd
- „Republički zavod za zaštitu spomenika kulture-Beograd/Baza nepokretnih kulturnih dobara”. Arhivirano iz originala 05. 03. 2012. g.
- Lista spomenika
- Kralj Petar, Princip i Apis učili su na Dorćolu („Politika”, 10. maj 2019)
- Požrtvovani učitelj („Politika”, 13. maj 2019)