Luk (muzika)

Luk u muzici upotrebljavamo na tri različita načina, i to kao:

1. Spojnica nota iste visine, ligatura (lat. ligare - vezati, spojiti; ital. legatura - vezivanje, spajanje; engl. tie, bind; fr. liaison). Beleži se u vidu malog luka koji spaja istoimene note i služi da produži trajanje tona, pa se zove i „luk trajanja“. Pauze se ne produžavaju ligaturom.

 Zvučni primer 

2. Spojnica nota različite visine, znak za legato (ital. legato - vezano; engl. slur; fr. liaison). To je vrsta artikulacije koja se obeležava lukom iznad ili ispod grupe nota, koji izvođača upućije da te tonove treba izvoditi bez prekida, na jedan dah.

3. Oznaka za fraziranje (ital. legatura, engl. phrasing slur; fr. liaison de phrasé). To su lukovi koji raščlanjuju (razdvajaju) muzičko delo u manje celine, fraze, da bi ono slušaocu postalo što jasnije, lepše, razumljivije i razgovetnije. Zove se i „luk fraze“.

U kodi kompozicije za klarinet i orkestar R. Lazića - V. Peričića: Introduzione, Thema e Variazionilukovi za legato artikulaciju su ujedno i „lukovi fraze“.

Spoljašnje veze

• R. Lazić - V. Peričić, teorija muzike.
• Produženje trajanja tona
• Sinkopa