Lazar Šteković

Lazar Lazo Šteković (Petrinja, kod Kostajnice, 10. novembar 1924 — Beograd, 22. mart 1952) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, oficir JNA i narodni heroj Jugoslavije.

lazar šteković
Lazar Lazo Šteković
Lični podaci
Datum rođenja	(1924-11-10)10. novembar 1924.
Mesto rođenja	Petrinja, kod Kostajnice, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca
Datum smrti	22. mart 1952.(1952-03-22) (27 god.)
Mesto smrti	Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	marta 1943.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1952.
Heroj
Narodni heroj od	15. novembra 1944.
Odlikovanja

Biografija

Rođen je 10. novembra 1924. godine u selu Petrinji, kod Kostajnice. Potiče iz siromašne seljačke porodice, njegovi roditelji Pero i Mileva, imali su desetoro dece. Zbog lošeg materijalnog stanja, Lazo je morao da prekine školovanje i pridružio se roditeljima u teškim zemljoradničkim poslovima.

Zajedno sa ocem Perom i bratom Milošem, Lazo je učestvovao u prvoj ustaničkoj akciji na Kozari, u napadu na Kostajnicu, 31. jula 1941. godine. U toj prvoj ustaničkoj akciji poginuo mu je otac Pero, kraj mosta na Uni. U jesen 1941. godine, poginuo mu je i stariji brat Miloš, a zatim mu je streljana majka Mileva.

U leto 1942. godine, za vreme neprijateljske ofanzive na Kozaru, Lazo je učestvovao u borbama na cesti Prijedor–Bosanska Dubica, kada je probijen obruč i spasen zbeg od oko 10.000 Kozarčana. Učestvovao je takođe i u borbama na Pogleđu, Dobrljinu i napadu na bunkere oko Bosanski Novi, koje su vođene da se rasterete partizanske snage, koje su ostale u okruženju na Kozari.

Kada je 22. septembra 1942. godine, na proplanku Palež, na Kozari, formirana Peta krajiška kozarska udarna brigada Lazo postaje njen borac. Sa brigadom je učestvovao u mnogim borbama — za oslobođenje Bihaća, u Brkićima i Jezeru, Kurtovom selu i Srbljanima. U borbama na sektoru Suhača i Mijeske glave, 18. novembra 1942. godine, Lazo je hrabro jurišao na bunkere na liniji Novi Grad–Ljubija.

U toku Četvrte neprijateljske ofanzive, kada se Peta krajiška udarna brigada našla u izuzetno teškoj situaciji — u gotovo neprekidnim borbama i pokretu po jakoj hladnoći i gladi, Lazo je učestvovao u razbijanju Nemaca na cesti Bosanska Krupa–Barake i izvlačenju ostalih delova iznemogle brigade u podgrmečka sela. Tada je, marta 1943. godine, primljen u Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ).

Učestvovao je u mnogim borbama brigade tokom 1943. godine. S grupom bombaša pohvaljen je za podvig pod Tešanjskom tvrđavom, a u napadu na Banju Luku, uoči Nove 1944. godine, nalazio se među deset boraca koji su uništili neprijatelja u utvrđenom manastiru.

Kada je Peta krajiška udarna brigada stigla pred Beograd, oktobra 1944. godine, Lazo se nalazio na čelu voda. U borbama vođenim za oslobođenje Beograda, naročito se istakao na Banovom brdu, kada su zarobljeni nemački topovi i u borbama s Nemcima za vrh Avale.

Posle oslobođenja Jugoslavije, nastavio je profesionalnu karijeru u Jugoslovenskoj armiji (JA), školovanjem na Vojnoj akademiji, posle čega je bio raspoređen u gardijsku jedinicu u Beogradu. Poginuo je nesrećnim slučajem 22. marta 1952. godine.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je, među prvim borcima NOV i POJ, 15. novembra 1944. godine.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.