Ivan M. Janičić bio je aktivni pješadijski poručnik Jugoslovenske kraljevske vojske, nakon toga četnički komandant i kapetan II klase Jugoslovenske vojske u otadžbini. Obavljao je više dužnosti i funkcija u četničkom pokretu i Jugoslovenskoj vojsci u otadžbini. Najprije je bio komandir čete Narodne vojske, zatim pomoćnik komandanta Komande četničkih odreda jugo - istočne Hercegovine, komandant Ljubinjske vojno - četničke brigade, Vučedolske vojno - četničke brigade JVuO i komandant 1. Puka, 1. Divizije. Pod komandu Draže Mihailovića stavio se u decembru 1941. godine.

Ivan Janičić
Lični podaci
Datum rođenja1909.
Mesto rođenjaBroćanac Grahovski, Kraljevina Crna Gora
Datum smrtimaj 1945
Mesto smrtiSlovenija
Vojna karijera
VojskaJugoslovenska vojska
Jugoslovenska vojska u otadžbini
Crnogorska narodna vojska
Činkapetan
Učešće u ratovimaDrugi svetski rat
Odlikovanja Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima 4. reda

U čin potporučnika proizveden je 1935 godine. Unaprijeđen je u čin poručnika 1939. god. i u čin kapetana 1943. godine.

Biografija

uredi

Završio je Nižu školu Vojne akademije i proizveden u potporučnika (1935). Unaprijeđen je u čin poručnika 1939. i kapetana II klase 1943. Učestvovao je u ustanku 1941, postao komandir čete u Hercegovini i krajem 1941. poslat u nikšićki kraj da učestvuje u formiranju Narodne vojske, preteče JVuO. Sredinom 1942. bio je pomoćnik komandanta Komande četničkih odreda za jugoistočnu Hercegovinu, a od avgusta 1942. komandant Ljubinjske brigade Trebinjskog korpusa JVuO, u kom svojstvu je učestvovao u ispomaganju Dinarske divizije JVuO i bio komandant mješovitih sastava u Kninskoj Krajini. Od 1943. bio je komandant Vučedolske brigade u sastavu Nikšićkog korpusa JVuO, pa Trebinjskog korpusa, Komande nacionalnih trupa za Crnu Goru i ponovo Nikšićkog korpusa. U toku reorganizacije crnogorskih jedinica JVuO radi pokreta kroz Bosnu postavljen je za komandanta 1. Puka, 1. Divizije (1945). Poslije teških borbi sa ustaškim jedinicama na Lijevču polju, prema sporazumu između delegacije potpukovnika Pavla Đurišića i crnogorskog separatiste Sekule Drljevića, a po nagovoru bliskih Đurišićevih saradnika, predao se sa svojim 1. Pukom ustašama i prešao u logor Staru Gradišku. Iz Gradiške je preko rijeke Save, sa svojom jedinicom upućen u Okučane na odmor, gdje je njegova jedinica transformisana u Prvu brigadu takozvane Crnogorske narodne vojske, a on postavljen za komandanta jedinice. U toku izvlačenja u Austriju, predao se Britancima, koji su ga isporučili partizanima pa je strijeljan. Nije bio oženjen. U FNR Jugoslaviji je proglašen za ratnog zločinca.[1]

Nosilac je Karađorđeve zvezde sa mačevima 4. reda (1944).

Literatura

uredi


Reference

uredi
  1. ^ Srpski biografski rečnik 4 2009.

Literatura

uredi