Garinje

насеље у Владичином Хану, Пчињски округ, Србија

Garinje je naselje u Srbiji u opštini Vladičin Han u Pčinjskom okrugu. Prema popisu iz 2022. bilo je 366 stanovnika (prema popisu iz 2011. bilo je 483 stanovnika).

Garinje
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugPčinjski
OpštinaVladičin Han
Stanovništvo
 — 2022.366
Geografske karakteristike
Koordinate42° 47′ 19″ S; 22° 06′ 01″ I / 42.7885° S; 22.100333° I / 42.7885; 22.100333
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina809 m
Garinje na karti Srbije
Garinje
Garinje
Garinje na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj017
Registarska oznakaVR

Položaj i tip

uredi

Selo leži u središnom delu Grdeličke Klisure, desno od Južne Morave. Okolna naselja su: Kopitarce sa juga, Ljutež sa istoka, Suševje sa severa i Mrtvica sa zapada. Stanovnici vodom se snabdevaju iz nekoliko bunara i sa manjih izvora. Izvori su: Markova Bara, Gusta Buka, Topilo, Dva Kladenca, Orašje, Mlake, Studena Voda, Lug.

Nazivi poteza su: Anište, Lur, Katrađevice, Mala Ornica Lozan, Radičkov Rid, Orašje, Oskoruša, Selište, Ravnište, Gušćeva Padina, Graovište, Jezero, Kolibište, Gornji Gradac, Markova Bara, Vučiće, Dedine Kopatine, Mali Gradac, Sredobrdina.

Garinje je razbijenog tipa. Ima devet mahala, koje se zovu: Donja, Gornja, Radovo Garinje, Gusta Buka, Graovište, Mlake, Lozan, Orašje i Topilo. Sve kuće jednog roda nisu u istoj mahali. Ukupno ima 85 domova (1958. g.).

Starine n prošlost

uredi

U Garinju i oko njega postoje karakteristični nazivi i starine. Oni ukazuju da je ovde bilo stanovnika još u ranije doba.

Mali Gradac je uzvišenje na strani atara prema susednom Suševlju. Neki seljaci govore, da su tamo „živeli Latini". Na pomenutom uzvišenju sada se poznaju slabi ostaci od zidova. Na ovom uzvišenju mnoro su kopali pojedini ovčari. Oni su nalazili po neku starinsku paru i gvozdene delove oružja.

Pored Malog Gradaca je dolina jednog potoka. Zove se Caričina. Kako se objašnjava u narodu, ime je postalo po nekoj „rimskoj carici" koja je živela na Malom Gradacu. Nedaleko od Caričine postoje je topografski nazivi: Gornji Gradac, Gornja Ravan i Donja Ravan. Na Gornjem Gradacu nema ostataka od starina. Postoji i mesto Latinsko Korito.

U sredini Garinja, kraj mahale Topilo, je potes Selište. Stanovnici govore: „Kada oremo tamo nalazimo zidine od kuća, crepulje, žrvnjeve, razne stare bakarne novčiće i drugo". Po njihovom mišljenju tu je ležalo neko naselje starije od današnjeg Garinja.

Današnje Garinje je relativno mlado selo. Kako se priča u narodu, njega su osnovala u prvoj polovini HIX veka četiri doseljena domaćinstva: dva domaćinstva bila su doseljena iz susednog Repišta (levo od J. Morave), a ostala bila su doseljena iz okoline Gnjilana. Od doseljenika iz Repišta potiču današnji rodovi Deda Markovi i Miloševci. Od dosenjenika iz okoline Gnjilana potiču današnji rodovi Deda Ivanovci i Deda Jankovci.

Seoska slava je Đurđevdan. Garinje ima posebno groblje. Nalazi se na strani atara prema susednom selu Džepu (mesto Radunkina Padina). Od „nasipa" (druma) udaljeno je oko 1 km. U početku stanovnici Garinja i Kopitarca imali su zajedničko gpoblje na mestu Šuljčeva Njiva. Sada tamo grobova nema. Seoski krst je na mestu Ravnište.

Mesto Markova Bara leži na strani atara prema susednom Ljutežu. Priča se, da se tamo nalazi jedan „odličan izvar". U istočnom delu sela je mesto Jezero. To je mala bara. Govori se, da je tu Kraljević Marko udario topuzinom i tako „napravio baru".

Potesi Anište i Lyr nalaze se pored J. Morave nedaleko od susednog Džepa. Ispod Garinja, kraj druma i železničke pruge ranije je bilo nekoliko ciganskih grobova. 3aostali su od Cigana koji su radili kao kovači.

Postanak imena sela Garinja u narodu se objašnjava na sledeći način. Doseljenici, koji su došli iz Repišta i okoline Gnjilana, na ataru današnjeg naselja najpre su napravili „garine (krčevine). Kod tih garina oni su osnovali selo.[1]

Demografija

uredi

U naselju Garinje živi 440 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,0 godina (36,1 kod muškaraca i 39,8 kod žena). U naselju ima 165 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,36.

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[2]
Godina Stanovnika
1948. 436
1953. 449
1961. 657
1971. 550
1981. 520
1991. 531 530
2002. 554 560
2011. 483
2022. 366
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[3]
Srbi
  
554 100,0%
nepoznato
  
0 0,0%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Reference

uredi
  1. ^ Dr. J. F. Trifunovski, Grdelička Klisura, Leskovac, 1964, 116-118 strana
  2. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  3. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  4. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

uredi