Vlaško-ilirska regimenta

Vlaško-ilirska regimenta, odnosno Vlaško-ilirski puk (nem. Wallachische-Illyrische Regiment)) bila je pogranična vojno-upravna oblast u sastavu Banatske vojne krajine u Habzburškoj monarhiji. Postojala je od 1776. do 1845. godine, kada je podeljena na dve posebne regimente, Vlaško-banatsku i Ilirsko-banatsku. Nalazila se u jugoistočnom delu Tamiškog Banata, a prostirala se duž reke Dunava i Černe. Naziv je dobila po Vlasima (Rumunima) i Ilirima (Srbima), koji su činili dva najbrojnija naroda na tim prostorima.[1][2][3]

Vlaško-ilirska regimenta
Wallachische-Illyrische Regiment
1776—1845

Regimente u sastavu Banatske vojne krajine
Glavni gradBela Crkva, a potom Karansebeš
Zemlja Habzburška monarhija
Događaji
Statusbivša pokrajina
Vladavina
 • Oblikvojna pokrajina
Istorija 
• Uspostavljeno
1776
• Ukinuto
1845
Prethodnik
Sledbenik
Tamiški Banat (Habzburška monarhija)
Kraljevina Ugarska (Austrougarska)

Istorija

uredi

Vlaško-ilirska regimenta je nastala 1776. godine, spajanjem stare Ilirske regimente (osnovana 1764. godine) sa Vlaškim bataljonom (osnovan 1769. godine). Počevši od 1802. godine, dobila je i regimentski broj, te je od tada poznata kao XIII Vlaško-ilirska regimenta. Potom je 1838. godine u sklopu ove regimente osnovan poseban Ilirski bataljon sa sedištem u Beloj Crkvi, koji je 1845. godine reorganizovan u posebnu Ilirsko-banatsku regimentu, dok je ostatak dotadašnje Vlaško-ilirske regimente preimenovan u Vlaško-banatsku regimentu.[1][2][3]

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b Ilić-Mandić 2015, str. 17-33.
  2. ^ a b Ilić-Mandić 2020.
  3. ^ a b Ilić-Mandić 2021, str. 251-273.

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi