Bukovik (planina u Srbiji)
Bukovik je planina u istočnoj Srbiji na tromeđi — razvođu Sokobanjske, Aleksinačke i Paraćinske kotline. Najviša je tačka Bukova glava (894 m).
| Bukovik | |
|---|---|
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | Bukova glava |
| Ndm. visina | 894 m |
| Koordinate | 43° 41′ 30″ S; 21° 38′ 08″ I / 43.691667° S; 21.635556° I 43° 41′ 30″ S; 21° 38′ 08″ I / 43.691667° S; 21.635556° I |
| Geografija | |
  Bukovik | |
| Države |  Srbija |
| Masiv | Karpatsko-balkanske planine |
| Grupa | Rodopske planine |
Niža padina pruža se u pravcu jugozapad—severoistok i ima oblik slemena. Raščlanjena je izvorištima više rečica koje teku ka Velikoj (Jovanovačkoj) reci na severu, a na jugu ka Moravici i Južnoj Moravi. Planina je na zapadu sa većim nagibom prema fosilnoj udolini (Ražanjska presedlina).
Bukovik je spada u gromadne planine, izgrađen je od kristalstih škriljaca, koji su osnovna građa i u susednom Rožnju. Šumovita planina pored magistralnog auto-puta, nije turistički iskorišćena. U njenom podnožju su dva veća sela Podgorac i Jošanica (sa novijom banjom). Do sela u podgorini dopiru slabiji putevi, a preko planine ima šumskih puteva.
Literatura
uredi- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
- Tekst dr. Jovana Marjanovića univ. prof. Filozof. fakulteta u Beogradu u Enciklopediji Jugoslavije JLZ Zagreb 1982.