Jugoslovenska levica
Jugoslovenska levica (poznata i kao: Jugoslovenska udružena levica; skraćeno: JUL) bila je politička stranka u Saveznoj Republici Jugoslaviji i Republici Srbiji.[11] Na svom vrhuncu, stranka je imala 20 mesta u Narodnoj skupštini Republike Srbije nakon opštih izbora 1997.
Jugoslovenska levica | |
---|---|
Skraćenica | JUL |
Osnivač | Mira Marković |
Osnovana | 23. jul 1994. |
Raspuštena | 15. april 2010.[1] |
Prethodnik | Savez komunista — Pokret za Jugoslaviju |
Sedište | Venizelosova 31, Beograd Srbija |
Ideologija | |
Politička pozicija | krajnja levica[8][9][10] |
Boje | crvena |
Slogan | „JUL je kul” |
Narodna skupština Srbije (1997) | 20 / 250
|
Veb-sajt | |
jul.org.yu |
Ideologija
urediJUL se izjašnjavao kao stranka svih „levičarskih i progresivnih snaga koje su verovale da je opšti interes uvek iznad privatnog interesa”, a činili su je oni koji se zalažu za komunizam, socijalizam, zelenu politiku,[12] socijaldemokratiju i demokratski socijalizam.[11] Razni izvori su JUL ocenili kao krajnje levičarsku,[8][9][10] no doktor političkih nauka Srbobran Branković napominje da je „njena politika bila potpuno suprotna njenoj retorici.”[13]
Istorija
urediOsnovana je 1994. spajanjem 19 levičarskih stranaka, predvođenih Savezom komunista — Pokretom za Jugoslaviju (SK—PJ). Novonastalu stranku predvodila je Mira Marković, prvobitno u zvanju predsednice Direkcije.
Za razliku od Socijalističke partije Srbije (SPS) i njene saveznice Demokratske partije socijalista Crne Gore (DPS) koje su bile direktni naslednici Saveza komunista Srbije i Crne Gore, Jugoslovenska levica je bila stranka sa članovima iz čitave SR Jugoslavije.[14]
Uprkos ovim razlikama, JUL i SPS su blisko sarađivali. JUL uglavnom nije posebno izlazio na izbore već isključivo u sklopu koalicije. Nekoliko članova SPS-a je u nekoj fazi prešlo u JUL.[15]
Stranka je 24. i 25. marta 1995. godine održala 1. kongres u Sava centru u Beogradu, a za predsednika je izabran pozorišni reditelj Ljubiša Ristić.[16]
JUL se 1996. pridružio Levoj koaliciji koju su činili SPS i Novom demokratijom. Posle izbora 1997. godine, stranka je imala 20 poslanika i više predstavnika u raznim lokalnim skupštinama. U drugoj vladi Mirka Marjanovića imao je pet ministarskih mesta.
Na 2. kongresu održanom 6. aprila 2002. u Kragujevcu, Mira Marković je izabrana za predsednika Jugoslovenske levice.[17]
Imao je minimalno prisustvo u politici Crne Gore. Na svom vrhuncu, JUL je bio deo Patriotske koalicije za Jugoslaviju na izborima 2002. sa Narodnom socijalističkom partijom Crne Gore i Srpskom radikalnom strankom. Koalicija je osvojila manje od 3% glasova i nijedno poslaničko mesto.
Na izborima 2003. JUL je osvojio samo 0,1% glasova.[18] Stranka je zvanično prestala da postoji 12. aprila 2010. godine.[19]
Međunarodna saradnja
urediJUL je posetio skupove nekoliko levičarskih političkih grupa u Evropi i svetu. Održavao je veze sa Komunističkom partijom Kine, Komunističkom partijom Kube i Radničkom partijom Koreje.[15]
Biračka baza
urediDruštvena baza je uglavnom bila među seljacima i radnicima, ali je imala i pripadnike takozvane nouveau riche Srbije u vreme Miloševićevog mandata, kao i mnogo visokih državnih službenika i vojnog osoblja. Tokom 1990-ih, protivnici Miloševićeve vlade ponekad su spominjali JUL „ogranak Komunističke partije Kine u Jugoslaviji”.[15]
Rezultati na izborima
urediParlamentarni izbori u Srbiji
urediGodina | # glasova | % od važećih | # mandata | Promena | Koalicija | Status |
---|---|---|---|---|---|---|
1997. | 1.418.036 | 34,26% | 20 / 250
|
20 | LK | vlada |
2000. | 14.324 | 0,38% | 0 / 250
|
20 | bez mandata | |
2003. | 3.771 | 0,09% | 0 / 250
|
0 | bez mandata |
Parlamentarni izbori u Crnoj Gori
urediGodina | # glasova | % od važećih | # mandata | Promena | Koalicija | Status |
---|---|---|---|---|---|---|
1996. | 1.668 | 0,55% | 0 / 250
|
nova | bez mandata | |
1998. | 345 | 0,10% | 0 / 250
|
0 | bez mandata | |
2001. | 190 | 0,05% | 0 / 250
|
0 | bez mandata | |
2002. | 9.911 | 2,84% | 0 / 250
|
0 | PKJ | bez mandata |
Istaknuti članovi JUL-a
uredi- Mira Marković, doktor socioloških nauka;
- Ljubiša Ristić, pozorišni reditelj;
- Slobodan Panov, profesor Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu;
- Milovan Bojić, profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i načelnik IKVB Dedinje;
- Nada Popović Perišić, istoričarka književnosti, naučna saradnica Institutu za književnosti umetnost;
- Željko Mitrović, medijski preduzetnik i muzičar;
- Aleksandar Vulin, političar;
- Milorad Mandić Manda, glumac;
- Desimir Stanojević, glumac.
Reference
uredi- ^ „Mira Marković danas nema šanse kao politički lider”.
- ^ „Serb Reformers Claim Victory”. ABC News (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-04-16.
- ^ „Serbia, Montenegro Future Undecided”. AP NEWS (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-04-16.
- ^ Steele, Jonathon (2000). „Yugoslavia's hated regime crumbles”. Guardian. Pristupljeno 9. 1. 2018.
- ^ Stojic, Marko (2018). Party responses to the EU in the western Balkans : transformation, opposition or defiance?. Cham, Switzerland. ISBN 978-3-319-59563-4. OCLC 1003200383.
- ^ Breuilly 2013, str. 527
- ^ Golubović 2003, str. 225
- ^ a b March, Luke (2011). Radical left parties in Europe. Abingdon, Oxon: Routledge. ISBN 978-0-203-15487-8. OCLC 782918602.
- ^ a b „Milosevic Moves to Stifle Dissent in Academia”. archive.nytimes.com. Pristupljeno 2022-04-16.
- ^ a b Goati, Vladimir (1999). „The Federal Republic of Yugoslavia”. Societies in conflict: the contribution of law and democracy to conflict resolution. Bled, Slovenia: European Commission For Democracy Through Law. str. 105.
- ^ a b Bugajski, Janusz. Political Parties of Eastern Europe: A Guide to Politics in the Post-Communist Era. Armonk, New York, USA: The Center for Strategic and International Studies. str. 407.
- ^ Vulić, Zorica (8. 4. 2000). „Ko je ovaj čovek: Vladimir Štambuk” (na jeziku: srpski). Glas javnosti. Arhivirano iz originala 23. 11. 2022. g. Pristupljeno 22. 8. 2019.
- ^ Branković, Srbobran (2003). „The Yugoslav “Left” Parties”. The Communist Successor Parties of Central and Eastern Europe. Routledge. str. 206—223. ISBN 9781003063629. S2CID 225474951. doi:10.4324/9781003063629-12.
- ^ Yugoslav Left leader: "All people in Yugoslavia should live together"[mrtva veza]
- ^ a b v „Yugoslav Left”. Free Serbia. 10. 12. 1999. Arhivirano iz originala 2. 3. 2012. g. Pristupljeno 28. 3. 2019.
- ^ Thomas 1999, str. 225–6.
- ^ „MIRJANA MARKOVIC IZABRANA ZA PREDSEDNICU JUL-A” (na jeziku: srpski). B92. 6. 4. 2002. Pristupljeno 4. 4. 2019.
- ^ Broad Left entry on JUL Arhivirano mart 3, 2016 na sajtu Wayback Machine
- ^ „Mira Marković danas nema šanse kao politički lider”. srbijadanas.com. Srbija Danas. 28. 3. 2015. Pristupljeno 20. 3. 2018.
Literatura
uredi- Breuilly, John (2013). The Oxford Handbook of the History of Nationalism. Oxford: Oxford University Press.
- Golubović, Zagorka (2003). Politika i svakodnevni život: Srbija 1999-2002. IFDT.
- Bugajski, Janusz. Political Parties of Eastern Europe: A Guide to Politics in the Post-Communist Era. Armonk, New York, USA: The Center for Strategic and International Studies. str. 407.
- Thomas, Robert (1999). Serbia Under Milošević: Politics in the 1990s. London: Hurst & Company. ISBN 1-85065-341-0. Pristupljeno 4. 4. 2019.